دلوقتى بس ممكن أموت

القبر قال للى شايلين هاته اللى كتب عالوطن أغلى تحياته

وروحوا لاتبكوه وإتغنوا بحياته وإبقوا إكتبوا فوق القبر عاش الشهيد

عااااااااااااش الشهيد وإبقوا إكتبوا بعد الشهيد كل البشر ماتوا

دلوقتى بس ممكن أموت

ولإنى ما قدرتش أجيب الصبح لعيونك وأغزلك ربيع أخضر وأعطر قلبك الفياض

وأبوس إيدك وأحلب من صدور الحسن يوم عيدك وعيدك شمس شموسه

وأهدى للوجود بوسه وأخليكى صحيح وبجد محروسه

واسطر بالوجود مجدك وأتستر لأن الوقت متأخر فانا آسف

أنا آسف لأنى حلمت بالصبح اللى جاى يضحك فى ليل داكن مفيهش شموس

وكف الحلم كان ناعم وكف الظلم كف كابوس

لأنى وقفت فى زمن القعاد والدوس

لأن الظلم فضاهم وخلاهم جسد ناشف مفيهش نفوس

لأنى نبحت صوتى فى ناس بتتاوب ومش هاتقوم لا بالظاهر ولا المحسوس

فانا آسف انا آسف

لأنى زرعت أحلامى فى كف الليل وأنا فاكر بإنى بحطها فى الشمس

لأنى صرخت فى الهيصه وفى المولد فلا واصل صراخى صراخ ولا واصل صراخى همس

عقرت حصانى وربطت القدم حالف لأجيب بكره واتارينى بجيب الأمس

لأنى عشقت ترسيمه خدودك ياللى سكنانى وعاشقك

وانتى عشقانى ورسمانى على خدود الشجر فارس ولا الفرسان

وكان العشق ما بينا صلاه وإيمان

وكان الوقت وقت الصبح ما سافر

فقالوا عليا أنا كافر أنا كافر

فطر بالكلمه بعد الشمس ما سافرت وبيجاهر

أنا ميت وأستاهل

أدان العتمه بيأذن فى وسط الليل وما بقومشى

يقوم الكل ويصلى ويركع مش مهم لمين

وبيموتوا موطيين لرب حزين ولا سامع ولا شايف ولا غافر

وقالوا عليا أنا كافر أنا كافر

رفضت أطوف وأسعى بين جبال الخوف وأشوف إبليس بيتعشى فى بلد ويحلى فى التانيه

وأشوف ناسى ضهورها بتنكسر وتدوب من التنيه رجمت بقوتى إبليس

فرجمونى ورجموا الصبح فى عيونى ويوم النحر

صلبوا الأرض بالمسامير على قلبى وصلبونى

وباب التوبه مفتوح لى رفضت أتوب وألبس توب ماهوش توبى

وداب الحلم جوايا وقلت أسقى الوطن توبى يا جايبين الكفن خلوه

وداروا وشوشكوا واتغطوا ولا تغطوش على جبين اترفع ياللى انتوا بتوطوا

يا شايلين الجسد مدوا وودوا للحبيب صورتى ومكتوبى

وسموا عليا ماتسموش عليا الأرض بتسمى

ومشتاق التراب دمى ونزف الدم بيزغرط وبيغنى

وتشرب زرعه الصبار مووايلى وترسمها على عيون اللى هايجيلى

يشوف الصبح فى عيونها تمد جدورها تحضنى وتحكيلى

وييجى اليوم وييجى اليوم وييجى اليوم